ปรมินทร์, ปรเมนทร์ หมายถึง ดู ปรม-.
ดู ปรม-.
ดู ปรม-.
ดู ปรม-.
[ปะระ-] น. ชื่อคัมภีร์หมอว่าด้วยโรคเกิดแต่นํ้าเบา (น้ำปัสสาวะ).
[ปะหฺรวด] น. เนื้อที่เป็นโรค มีลักษณะเป็นก้อนแข็งอยู่ใต้ผิวหนัง;ชื่อหมอช้าง.
[ปะหฺรวด] (กลอน) ก. โปรด.
[ปฺรวนแปฺร] ก. เปลี่ยนไปเปลี่ยนมาไม่อยู่ที่เป็นปรกติ เช่น อากาศปรวนแปร, รวนเร เช่น ใจปรวนแปร, แปรปรวน ก็ว่า.